Zoals vaak gebeurt maakt Ronald Tolman gebruik van beelden die liggen opgeslagen in het collectieve geheugen van de mens. De resultaten zijn altijd eigentijds en oorspronkelijk. In het oeuvre van Tolman gaat het nooit om een herhaling van zetten , maar om nieuwe en oorspronkelijke interpretaties van bekende overleveringen.
Wim van der Beek in Ronald Tolman, Paarden & Maskers, 2002